Oog in oog met leeuw... Gewond?

Nee, natuurlijk niet!

Beste mensen,

Afgelopen woensdag was het dan zo ver... HET avontuur naar Zuid-Afrika, waar alle leden van 'The Popken Family' aan meedoen, ging van start. Bepakt en bezakt namen we woensdagmiddag om 4 over 12 de trein naar Schiphol. Eenmaal aangekomen verliep alles vlotjes. Pap en mam hadden volgens de mevrouw achter de balie de verkeerde ticket mee ('Dat kan echt niet!', aldus mam) en ik liet mijn MP3-speler en boek (jaja Roeline, JOUW boek) achter in de trein. Drama, drama drama. Daar tussendoor viel mam met koffer en al om toen ze zo charmant mogelijk de roltrap wilde verlaten (pap en ik deden echt ons best om niet te lachen, zonder succes helaas).

Maar al met al kwam alles toch weer op zijn pootjes terecht. Pap en mam mochten TOCH mee met het vliegtuig. De droom van drie stoelen voor mezelf ging daarmee in vlammen op, maar goed, veertien uur in je eentje is ook niet alles.
En Roeline, wees gerust... Nadat ik op mijn aller aller aller schattigst en onschuldigst naar de conducteur lachte, bleek hij best bereid om even te controleren of mijn verloren waar gevonden was. Zoals het een echte Wikke-actie betaamt, nog voordat ik in het vliegtuig stapte zat ik zowaar weer met mijn neus in jouw boek, terwijl er fantastische nummers van K3 uit de oordopjes van mijn MP3-speler galmden. Genieten dus.

En nu gaan we dus pas het vliegtuig in he? DUURT LANG!

Maar goed, na 3,5 uur vliegen landden we op Istanbul Airport om over te stappen op het vliegtuig naar Johannesburg. We hoefden maar een klein uurtje te wachten en dan konden we alweer verder.
Toen bleek dat WIKKE POPKEN ook in het toestel zat, dat eigenlijk geen vertraging zou hebben, werd snel een smoes verzonnen met de catering zodat we toch nog twee uur later vertrokken. Jaja, overal kennen ze me... (Mijn ouders zien het niet meer zitten en ik moet terug met de boot :()

Eindelijk weer in de lucht deden we alle drie echt ons best om te slapen. Na twee warme vliegtuigmaaltijden, Turkse snacks (echt geen idee wat het was, wel lekker) en vijf glazen fris hadden we het er wel aan toe. Maar hoe lig je comfortabel op een vliegtuigstoel? Het antwoord op deze vraag blijven we jullie verschuldigd, we zijn er in die veertien uur niet achter gekomen.

Waar was ik ook alweer? Oh ja, we gingen dus naar AFRIKA! Eenmaal geland ging alles soepeltjes. Alle koffers waren er, we mochten allemaal het land in en Daan was ook op tijd (dat mag ook wel als je niet doorgeeft dat er twee uur vertraging was ;)). We gingen vanaf Johannesburg Airport naar Daans nieuwe huis. Gauw ons bed in en 's avonds uitgebreid uit eten met Daan en zijn oude roomies Jan Willem en Joyce. Hij mocht zijn cadeatjes al openmaken ter voorbereiding op zijn verjaardag. Het was erg gezellig, maar na het eten begonnen we toch een beetje in te kakken, dus bijslapen leek ons niet verkeerd.

De volgende dag bleven we thuis om nog een beetje bij te komen van de lange reis. Daan was aan het werk, maar toen hij terug kwam zijn we uit eten geweest met zijn nieuwe roomies. Weer hartstikke gezellig! Alle cadeautjes zijn in goede aarde gevallen bij broerlief, bedankt dus!

Zaterdag zijn we verhuisd naar ons eerste echte vakantie adres, Guesthouse BBB oftwel Threebees. Helemaal top hier. Pap en mam delen een twee persoons appartement en ik heb een zespersoons appartement helemaal voor mezelf met drie tweepersoons bedden. HEERLIJK! Jullie zijn welkom hoor!
We zijn na de verhuizing even naar een markt geweest en naar de supermarkt om even wat dingetjes in te slaan. 's Avonds was het tijd voor onze eerste echte BRAAI! Veel vlees, veel wijn, veel bier... Wat wil een mens nog meer? Daarna rolden we zo rond als tonnetjes ons bedje in.... ZZzzzz!

Vandaag was het vroeg dag! We gingen naar leeuwenfarm en wildpark Ukutala. Het was heel fascinerend om te zien hoe leeuwen opgroeien en van kleins af aan al bij mensen leven. We konden ze vasthouden en de volwassen dieren van heel dichtbij bekijken. Hier hebben we ons uiteraard uitstekend vermaakt. Daarna gingen we op safari door het wildpark. Pap, mam en daan gingen met de Jeep, ik ging op de Quad. Zebra's, Rooibokken, Struisvogels, Steenbokken, Blesbokken... ik heb ze allemaal voorbij zien komen. Alleen de Giraffen konden we niet vinden. De rest had ook geen giraffe gezien dus het lag niet aan mij :)
Nadat we nog een keer naar de kleine leeuwtjes hadden gekeken besloten we dat het maar eens tijd was om naar huis te gaan. Toen we door het wildprak reden om bij de uitgang te komen bleek het geluk aan onze zijde. We zagen gnoes, met jonkies en een giraffe. Terwijl we met open mond zaten te kijken stak er ineens een giraf over, pal voor onze auto! Ik kan je zeggen.... MOOI! FANTASTISCH! TE GEK! En daar moet je het ook mee doen, want de batterijen van de camera waren leeg. Opperdepop. De Zebra hebben we nog wel vastgelegd.

Hier is het inmiddels negen uur geweest. Ik duik de boeken weer in. Heb er al drie uit! Lekker relaxt! Wat we morgen gaan doen weten we nog niet... Dat lezen jullie nog!

Oh ja, niet geheel onbelangrijk...

ZON! WARM! BLAUWE LUCHT! En we zijn alledrie verbrand! Vervelend? Helemaal niet! Laten we hopen dat het ook niet verveLLend gaat worden... Dan komen we namelijk ontzettend bruin terug!

Kusje!