Blablablaaat

Bon Tardi!

Hoe gaat het daar? Het wordt een beetje eentonig, maar hier gaat alles nog steeds zijn gangetje. Daan en Marijke zijn in de tussentijd geweest en Yvonne is er ook nog steeds. Ik zet haar morgen weer op het vliegtuig naar Nederland en ik zal ervoor zorgen dat ze een klein beetje zon mee terug neemt.
Niet dat we een lekker zonnig weekend hebben gehad hoor, omdat orkaan Dean op zo'n vierhonderd kilometer afstand voorbij kwam hadden we veel bewolking, een ruwe zee en uiteindelijk ook regen. Het was overigens nog wel gewoon boven de dertig graden. De orkaan zorgde voor veel commotie op Curacao en de omliggende eilanden, maar uiteindelijk bleek dit overbodig. Heb ik toch een keertje een orkaan van 'dichtbij' meegemaakt. :-)

Maar goed. Ik ben op dit moment bezig met mijn negendelaatste dag stage. Inderdaad, over tien dagen zit het erop. Er zit uiteraard nog wel een weekend tussen, maar vrijdag 31 augustus is toch echt mijn laatste stagedag. Dan heb ik eindelijk vakantie! Jippie! Ook al duurt deze maar zes dagen, het is vakantie! Waarschijnlijk gaan we nog een keer naar Klein Curacao (toch Agnes?!) en verder een beetje chillen met die billen op de Antillen. (zo niet origineel, ik weet het)

Eens even denken wat ik de afgelopen twee weken allemaal heb gedaan. Ik ben weer veel uit eten geweest, heb veel stranden gezien, was regelmatig te vinden in het uitgaansleven, heb mn auto gemaakt met plakband en heb de griep gehad. Haha. Ja, spannend he?
De voorbumper van de auto zat los en aan een kant zelfs op de grond. Monteur Wikke kwam er even bij en nu issie weer gemaakt. Ik had m even met plakband vastgezet en ben toen naar iemand gereden die er wel verstand van had. TADAAAAAA hij is weer vast. Mijn lieve groene auto.

Mijn appartementje bevalt nog steeds prima en ik ga nu mijn eerste week helemaal alleen wonen tegemoet (op Curacao dan). Ook wel even lekker hoor, het hele huis voor jezelf.
Van mijn vorige huis hier gaat ook iedereen zo'n beetje weer naar Nederland dus ik doe eigenlijk niets anders van afscheid nemen. Rosanne is gisteren op het vliegtuig gestapt (met veel tegenzin) en zij zit nu dus alweer bij jullie in het tropische Nederland. ;)

Vanaf 1 september ben ik alleen bereikbaar op mijn Curacao nummer (005999 5138385) omdat mijn Nederlandse nummer dan afloopt. Op 7 sepetmber zet ik voet op een modderige Nederlandse bodem, maar 8 september ben ik pas weer in Groningen. Ik heb direct een vrijgezellenfeestje als ik uit het vliegtuig stap. Nienke en Lotte halen me op van Schiphol en dan gaan we direct door. Zij hebben al aangeboden om de hele avond mijn koffer te dragen. Wat een schatten he? :P

Lotte, over 2,5 week gaan we zooooooo stappen.

Nienke, jij gaat ook mee.

Peet, over 3,5 week ben je getrouwd (en dan zijn wij bruidsmeisjes :))!

Linda, jij woont dan in Grunn.

En ik ben dan terug in Nederland! :)/:(

Dus, mijn punt was eigenlijk dat ik vanaf 8 september weer terug ben in het koude vertrouwde Groningen.

Oh ja, ik ben nog steeds gestopt met roken. Klap klap klap? Ja dat dacht ik ook! :) En om te voorkomen dat ik zo rond als een tonnetje wordt ga ik nog steeds fanatiek naar de sportschool. (met het resultaat dat ik er nu zo'n tien minuten over doe om uit mijn stoel te komen). Lang leve BBB en andere vrouwensporten. ;)

Nou als ik weer iets zinnigs te melden heb, dan zet ik dat er wel op. Anders zie ik jullie in Nederland!

Kus Wik